“Oynamaya ilk başladığımda en genç oyunculardan birisiydim. Şimdi etrafıma bakıyorum ve yaşlı bir adam gibi hissediyorum!”
David Johnson sahneyi incelerken gülümsüyor. Soğuk bir salı gecesi ve Liverpool şehir merkezinin birkaç mil doğusunda, Wavertree'deki Başpiskopos Blanch okulunda, bir hokey sahasında futbol oynayan yaklaşık 40 kişilik bir grubu izliyoruz.
"Evet, biri rezervasyonu bozmuş!" gülüyor Chase Newton. “Genellikle en azından uygun adım işaretlerimiz var!”
Mersey Marauders ile eğitime hoş geldiniz.
Resmi olarak 2008'de kurulan Marauders, bundan üç yıl önce beşer kişilik bir ekip olarak kurulmasına rağmen, Merseyside'ın ödüllü LGBT+ futbol kulübüdür. Amaçları, Liverpool ve çevresindeki bölgelerdeki LGBT+ erkeklere destekleyici ve kapsayıcı bir ortamda futbol oynama fırsatı sunmaktır.
11 yıldır kulüpte oynayan Johnson, kulüp başkanı ve Newton; sekreter, yönetici, sosyal medya ve sponsorlukla ilgileniyor. “Başka kimsenin istemediği lanet işler!” şaka yapıyor.
Marauders, LGBT+ topluluğunu hedefleyen dünyanın tek ulusal ligi olan Gay Football Supporters Network (GFSN) liginde oynuyor.
Londra, Glasgow, Newcastle, Bristol, Leicester ve Brighton gibi yerlerden takımlar alarak Birleşik Krallık'ta bir aşağı bir yukarı seyahat ediyorlar. Goal, antrenmanı izlemek için sahalarına konuk olduktan birkaç gün sonra Cardiff Dragons'u; Merseyside'da ağırlayacaklar.
"Umarım saha bundan daha iyi olur!" gülüyor Newton. Saha daha iyi olmuş ki; Marauders maçı 8-0 kazandı.
Kulüp fikri, Londra'daki ünlü LGBT+ takımı Stonewall FC için oynayan eski oyuncu Steve Hess'ten çıktı.
Stonewall, FA Chartered Standard statüsünü elde eden türünün ilk kulübüydü ve son yıllarda İngiliz profesyonel futbolunda gördüğümüz 'Rainbow Laces' liginde etkili oldu.
Newton, Goal'e “Steve, aslen Birkenhead'liydi” diyor. “Onun için Stonewall, eşcinsellerin futbol oynarken kendilerini rahat hissettikleri bir yerdi ve Liverpool'a döndüğünde burada böyle bir şey olmadığını fark etti.
“Kulübün ivme kazanması uzun zaman aldı. İlk beş veya altı yıl gerçek bir mücadeleydi. İlk maçlardan bazılarını hatırlıyorum, Mossley Hill'de suyla dolu bir sahada 11 oyuncuyu bir araya getirip 6 ya da 7-0 yenildi.
"O zamanlar türünün tek takımı bizdik ve Liverpool'un eşcinsel sahnesi Manchester ya da Londra kadar büyük değil. Ve o kadar çok futbol kulübü var ki ilk başta insanları çekmek zor oldu. Sadece son 3 veya 4 yılda gerçek bir oyuncu artışı yaşadık."
Ve başarı geldi. Marauders, 2013 yılında GFSN Division Three unvanını kazandı ve bunu takip eden yıl; Division Two başarısı geldi. En son, Liverpool'un etkinliğe ev sahipliği yaptığı 2019 yılı olmak üzere GFSN Yaz Turnuvasında iki kez galip geldiler.
Newton, “Muhtemelen, kulüp olarak en gurur duyduğumuz an buydu” diyor. "Bütün etkinliği biz organize ettik ve 20'den fazla takım vardı. Her şeyi kazandık. Gerçekten harika bir hafta sonuydu.”
Johnson, kulübün karşılaştığı “iç konuşmaları” tartışırken gülümsüyor; Kazanmak ve başarılı olmak onlar için önemli mi, yoksa dostluk, kapsayıcılık ve bir şeyi temsil etmekle mi ilgili?
“Kulüp farklı dönemlerden geçti” diyor. “Bir noktada, ne kadar entegre olduğumuz önemli değildi; sadece 'İyi bir oyuncuysanız, başlıyorsunuz!' idi.
"Bugünlerde daha iyi bir yöne gittiğimizi hissediyorum. Komite; her hafta antrenmana gelen, sonrasında The Lisbon'da toplanan ve kulübün, gerçekten ne ifade ettiğini bilen oyunculardan kurulu olmasını istiyor."
The Lisbon, Liverpool'un en tanınmış gey barıdır. Aynı zamanda, Marauders'ın uzun süredir devam eden sponsorudur.
Newton, “Harikalar” diyor. “Liverpool'daki bir bütün olarak gey topluluğuna gerçekten yardımcı oluyorlar. Eileen [Barı işleten Lea] harika, oyunlardan sonra yemek veriyor, bizi maddi olarak destekliyor. Ayrıca, gidip insanlarla tanışmak, görünür olmak ve güvende hissetmek için de iyi bir yer.”
Şunları ekliyor: “Sponsor olarak GMB'miz [sendika] da var ve ondan önce iki yıl boyunca Riverside Housing'imiz vardı. Bu bizim için büyük bir şey. Bu durum, kurumsal sponsorluğu güvence altına almanın biraz daha kolaylaştığını gösteriyor. Başlangıçta, bu tip şeyler her zaman zordur.”
Marauders'deki herkesin anlatacak kendi hikayesi vardır. Örneğin Newton, Londra'da büyüyen ancak üniversite için Liverpool'a taşınan bir Chelsea hayranı. “Erkek arkadaşımla burada tanıştım ve hiç ayrılmadım!” diyor.
Kulübün birçok erkeğin cinselliklerini kabul etmesine ve benimsemesine yardımcı olduğuna inanıyor. Eski bir oyuncu olan Rod örneğini de aktarıyor.
“Rod, eşcinsel olmanın yasadışı olduğu Malavi'dendi” diyor. "Buraya geldi ve oynadı. Kelimenin tam anlamıyla güvenli bir alandı! Sadece kendin olamayacağını, kim olduğun konusunda açık olamayacağını hayal edebiliyor musun?”
Johnson, kesinlikle bunu sağlıyor. Çapulcuların en uzun süredir hizmet veren oyuncularından birisi ve eski bir iş arkadaşı tarafından kulübe yönlendirilmeseydi hayatının nasıl olacağını merak ediyor.
"Hayatımı değiştirdi" diyor, "Kendimi keşfetmem açısından, bana sosyal bir şekilde bağlantı kurabileceğim insanlar verdi. Başka türlü asla tanışamayacağım ömür boyu arkadaşlar.
“Sanırım herhangi bir kulübün de amacı bu, değil mi? Bu bağlantıları kurmak ve bu dostlukları kazandırmak? Ama kesinlikle kim olduğum konusunda daha rahat hissetmeme ve istediğim hayatı yaşamama yardımcı oldu."
Profesyonel futbolun LGBT+ topluluğuyla ilişkisi elbette tedirgin edici. Önemli ilerleme kaydedilmiş olsa da oyun içindeki homofobi, yaygınlığını koruyor.
Hem Newton hem de Johnson, bu sezonun başlarında Liverpool ile Norwich arasında oynanan maçta, Norwich'in kendi sahasında oynadığı müsabakadaki taraftarlarının Chelsea'den kiralık orta saha oyuncusu Billy Gilmour'u hedef alan tezahüratlarını da tartışıyorlar.
Bu olayın ardından, Liverpool menajeri Jurgen Klopp, 2016 yılında LGBT+ destekçilerinin sesini duyurmak, eğitim ve farkındalık yaratmaya yardımcı olmak için kurulan bir hayran grubu olan 'Kop Outs'un kurucusu ve Marauders eski başkanı Paul Amann ile bir araya geldi. Norwich'teki gibi tezahüratların neden bu kadar saldırgan, uygunsuz ve kabul edilemez olduğu konusunda görüştüler.
Newton, "Klopp ve Jordan Henderson bu durumu gerçekten iyi ele aldı" diyor. “Ama burada bile kaç kişinin [söz konusu tezahüratın] saldırgan olduğunu gerçekten anlamaması şaşırtıcıydı.”
Johnson da aynı fikirde: “Belki de bu sürü zihniyeti, ne anlama geldiğini idrak edemediği konularda bağırıyorlar. Tabii ki, bazı insanlar bunun farkında ama çoğu değil ve belki de bütün mesele bu, insanları eğitmek ve gözlerini açmak gerekiyor.”
Bu arada Newton, bu haftaki Adelaide United defans oyuncusu Josh Cavallo'nun eşcinsel olduğunu açıklayan ilk üst düzey erkek futbolcu olduğu haberiyle cesaretlendi.
Cavallo'nun kararı, dünyanın dört bir yanından kulüplerden ve oyunculardan kamuoyu desteği aldı. Bu açıklamanın; umudun, cesaretin ve duyurusuna verdiği yanıtın LGBT+ topluluğu içindeki diğer insanlara yardımcı olacağını ve ilham vereceğini düşünüyorum.
Newton, “İnanılmaz derecede olumlu bir hikaye” diyor. “Bir birey olarak Josh, hikayesini paylaşarak ve cinselliğini dünyaya duyurarak büyük bir cesaret gösterdi.
“Genellikle bunun önemli bir şey olmaması gerektiğini veya bunu duyurması gerekmediğini düşünmek isteriz. Ancak Josh'un yayınladığı bu video; futbolda cinsellik konusunda dürüst olmanın her zaman kolay olmadığını ve dışarıda baskı hisseden ve gerçek benliklerini saklamak konusunda bir yükü olan oyuncular olduğunu gösteriyor.
"Hem Birleşik Krallık'ta hem de küresel olarak artan homofobik saldırıların ve artan homofobik söylemlerin olduğu günümüz ortamında, sahip olduğu desteği görmek harika ve şu anda bu konuda mücadele edebilecek oyunculara büyük ölçüde yardımcı olacak.
"Yönetim organlarının çok daha fazlasını yapması ve tüm sporun daha proaktif olması gerektiği hala çok açık olsa da bazı somut ilerlemeler kaydedildiğini görmemiz harika.
"Eminim Josh, bu açıklamayı yaparak gerçek benliklerini paylaşacak olan birçok oyuncunun önünü açtı."
Johnson, bir uyarı notu gibi görünse de aynı fikirde.
"Her ne kadar birçok büyük kulüp, özellikle de parası olanlar sadece buna tepki veriyor gibi görünse de bu tür şeyler hakkında konuşmaya başlamak konusunda baskı var gibi geliyor" diyor. “Birçok insan uzun zamandır bu baskıyı yapıyor.
"Sanırım bir bakıma gitmek istediğimiz yön, 'eşcinsel kulüplerinin' gerekli olmadığı, hikayesi ne olursa olsun herkesin herhangi bir futbol ortamında oynarken kendini güvende hissettiği bir dünyadır.
“Ama değişim; sanırım her zaman kademeli olacak.”
Elbette haklı ve kesin olan bir şey var: Mersey Marauders gibi kulüpler ve temsil ettikleri şeyler olmasına rağmen; dünya, bu değişim için biraz daha bekleyecek gibi görünüyor.
Çeviri: Ethem Sündük
Daha fazlası için:
Lille'in yıldızı Burak Yılmaz, PSG taraftarlarını çileden çıkardı
Liverpool Menajeri Jürgen Klopp: Bunu Salah'a yapmak suç olurdu
Adana Demirspor'un yıldız golcüsü Mario Balotelli: Sergen Yalçın cahillik etti