"Ben Ukraynalıyım! Ukrayna için barış! Savaşı durdurun!" Yaroslav Rakitskiy, Rus ordusunun ülkesini işgal etmeye başlamasının ardından geçen perşembe günü Instagram'da bunları yazdı.
Bu, takipçileriyle Rusça iletişim kurmaya alışkın olduğu için Ukraynaca dilindeki ilk gönderisiydi.
Rakitskiy'in hayatından ve kariyerinden sayısız fotoğrafın yer aldığı hesap, o zamandan beri gizli hale getirildi. Bu, bir futbol yıldızı için alışılmadık bir hareket.
Stoper oyuncusunun geçen hafta Betis'teki Avrupa Ligi maçında Zenit için sahada olması gerekiyordu, ancak yedek kulübesinde kaldı.
Teknik direktör Sergey Semak, kararın arkasındaki nedenin form düşüklüğü olduğunu açıkladı. Rakitskiy, Rusya Premier Ligi'nin kış tatilinin ardından yeniden başlamasından sonra kulübün uygun olmadığını iddia etmesi nedeniyle pazartesi günü Rubin Kazan'a karşı da oynamadı.
Bu işin arkasında başka bir şeyin olduğu çok açıktı ve Zenit, çarşamba günü defans oyuncusunun kulüpten ayrıldığını açıkladı.
Kulüpten yapılan resmî açıklamada şöyle denildi:
"Zor bir ailevi durum nedeniyle oyuncu, sözleşmesini erken bitirmek istedi.
"Yaroslav'a, St Petersburg'da geçirdiği zaman ve oyuna profesyonel ve tutkulu yaklaşımı için teşekkür etmek istiyoruz.
Yaroslav ve ailesine en iyi dileklerimizi sunuyor ve onunla futbol sahasında karşılaşmayı umuyoruz."
Haber pek beklenmedik değildi çünkü Rakitskiy, Rusya'nın anavatanını işgal etmesiyle birlikte kendini çaresiz bir durumda buldu.
Hikâyesi, Rusya-Ukrayna çatışmasının karmaşıklığını vurguluyor. Trajedi saçma ve mantıksız.
Uzun yıllar boyunca Ukrayna, Sovyetler Birliği'nin bir parçasıydı ve Rusya ile Ukrayna halkları arasında sınır yoktu. SSCB'nin çöküşü Ukrayna'da çok sayıda Rus ve Rusya'da çok sayıda Ukraynalı bıraktı.
Örneğin Zenit'in hocası Sergey Semak'ı ele alalım. Tarihi Euro 2008'de yarı finale çıktıklarında Rusya Millî Takımı'nın kaptanıydı.
Ayrıca CSKA Moskova, Rubin Kazan ve Zenit'te oyuncu olarak rol aldı ve o zamandan beri Rusya'da teknik direktör olarak üç şampiyonluk kazandı.
Ancak o Ukrayna'da doğdu ve ailesi hâlâ orada yaşıyor. Rus mu? Ukraynalı mı?
Bunu Semak dışında kimsenin yanıtlaması mümkün değil ve o, Rakitskiy'in durumunu çok iyi anlayacaktır.
Rakitskiy, Sovyetler Birliği'nin dağılmasından hemen önce, 1989'da Ukrayna'nın doğu kesiminde Rusça konuşan bir ailede dünyaya geldi.
Anne ve babası 1990'larda boşandıktan sonra babası yeniden evlendi ve Yaroslav'ın her zaman hoş karşılandığı St Petersburg'a taşındı. Şehir, onun ikinci evi oldu.
Shakhtar'ın akademisine 13 yaşında katıldığı ve kısa sürede çevredeki en yetenekli adaylardan biri olarak lanse edildiğinden, ilk evi Donetsk'ti.
2009 yılına gelindiğinde, orta sahada Brezilyalıları sahaya sürmeyi ve hücum etmeyi seven, ancak Ukraynalı oyunculara da yer veren Mircea Lucescu tarafından A takıma terfi etti.
Shakhtar taraftarları onu çok çabuk sevdi. Yerel bir çocuktu, akademi mezunu, muhteşem bir arzuyla çalışıyordu.
Rakitskiy, fiziksel bir savaşçı olan, ancak top üzerinde çok zarif ve sihirli sol ayağıyla tam isabetli uzun mesafe paslar gönderebilen güçlü bir merkez savunma oyuncusu.
Uzaktan şutları mükemmeldi ve kısa sürede kendini bir duran top uzmanı olarak kabul ettirdi.
Bir yıldız doğdu ve Rakitskiy, ilk beş sezonunun her birinde şampiyonluklar kazanarak en popüler Shakhtar oyuncularından biri oldu.
O dönemde çok sayıda yabancı takım onu transfer etmek için hevesliydi. Ancak o, Donetsk'i sevdi ve oradan ayrılmak istemedi - 2014'te tüm takım, orayı güvenli bulmayıp Kiev'e taşınana kadar.
Rusya'nın Kırım'ı topraklarına katmasının ardından ayrılıkçılar Donetsk ve Luhansk bölgelerinde de faaliyetlere başlamıştı ve iç savaş çıkmıştı. İşte o zaman hayat tamamen değişti ve o zamandan beri ülkede hiçbir şey aynı olmadı.
Birdenbire Rus rejimi düşman oldu ve ulusal gurur eskisinden çok daha önemli hale geldi. İnsanlar istemeseler bile bir taraf seçmek zorunda kaldılar.
Rakitskiy millî takımın sevilen bir yıldızıydı ve 2014 yılına kadar millî marşı söylememesi kimsenin umurunda değildi.
Silahlı çatışma başlayınca konu çok önemli hale geldi ve bunu reddetmesi kendisine karşı sert duygular beslenmesine neden oldu.
Hiçbir zaman siyaset konuşmak istemeyen ve gerekçelerini kendisine saklayan savunma oyuncusu, tribünler tarafından ıslıklandı.
Takım arkadaşları onu savunmaya çalıştı ve kıdemli kaleci Andriy Pyatov, "Oyuncuların yüzde 70'i marşı söylemiyor ve bu konuyla alakasızdı" dedi.
Yine de bu yardımcı olmadı ve taraftarlar Rakitskiy'e yeterince vatansever değil, sadakatsiz davrandı.
.jpeg?format=pjpg&quality=60&auto=webp&width=380)
Ancak 2019'un başında Zenit'e taşınma kararıyla karşılaştırıldığında bu hiçbir şeydi.
Kendisine karşı kötü bir tavır sergilemekten bıkmış ve babasına yakın yaşarken daha iyi bir maaş için daha büyük bir ligde oynamaya istekliyken, Gazprom'un sahibi olduğu kulüple üç buçuk yıllık sözleşme imzalama teklifini kabul etti.
Rus devletine ait şirket, Vladimir Putin'in hükümeti için bir spor yıkama egzersizi olmakla suçlanıyor.
Bazı Ukraynalılar için bu bir ihanet eylemiydi. Sosyal medyada tepkiler çok sert oldu ama bununla da bitmedi.
Rakitskiy hemen millî takımdan çıkarıldı ve adı Ukrayna Federasyonu'nun resmî web sitesinden silindi.
Şubat 2019'da Championat'a verdiği demeçte, “Politikayla uğraşmak istemiyorum ama ne bekleyeceğimi biliyordum” dedi.
"Her şeyi anladım ve yine de kararımı verdim ve bence bu doğru seçimdi.
"Ukrayna teknik direktörü Andriy Shevchenko'nun millî takıma kimi davet edeceği konusunda politikacıları değil, kendisini dinleyerek karar vermesini ve gerçekten bir seçim yapmasını umuyorum. Bekleyip görelim, belki beni hatırlarlar."
Rakitskiy Zenit'te, millî takımı 144 kez temsil eden ve tarihinin açık ara en çok forma giyen eski Shakhtar yıldızı ve neslinin en iyi Ukraynalı futbolcularından biri olan Anatoly Timoşçuk ile karşılaştı.
2008'de Zenit ile UEFA Kupası'nı kazandığında Ukraynalılar onun için sevinçliydi ama 2014'te her şey değişti. Timoşçuk, 2017'de Gazprom kulübüne yardımcı antrenör olarak yeniden katıldığında da anavatanında bir hain olarak görülüyordu.
Rakitskiy, kendisini seven Ukraynalılarla daha iyi ilişkiler kurmak için girişimlerde bulundu.
Bir keresinde Instagram'da "Rus ve Ukrayna halkı kardeştir" diye yazmıştı, ancak yanıt olarak yalnızca daha fazla tepki aldı. Sonunda, 2019 yılı sonunda millî takımdan emekli olduğunu açıkladı.
Zenit'te seviliyor ve saygı duyuluyordu. Sahada neredeyse elinden gelenin en iyisini yapan bir oyuncu olduğu için tutkulu stili beğenildi ve pas kalitesi özellikle Semak'ın taktikleri için önemliydi.
Yerel ligde baskın hale gelen ve kadroda Rakitskiy ile arka arkaya üç şampiyonluk kazanan bir takıma çelik ve hayal gücü getirdi.
Form açısından, Rakitskiy liyakate göre millî takımda yer almayı hak etti ama asla geri çağrılmadı.
Geçen yaz Euro 2020'yi bir taraftar olarak izledi ve temmuzda Championat'a verdiği röportajda şunları söyledi:
"Acı verici. Oynayan oyuncuları her izlediğimde onlarla birlikte olmak istiyorum. Ama hayat bu ve hiçbir şeyi değiştiremem.
“Evet, marşı söylemedim ama arkasında sebepler vardı. Bu vatansever olmadığım anlamına gelmez. Ukrayna'yı seviyorum.
"Millî takımı temsil ederken her zaman elimden gelenin en iyisini yaptım. Bazı insanlar benim hakkımda hikâyeler uydurdu ama ne dedikleri umurumda değil.”
Bir yandan federasyonun neden Rakitskiy'e karşı siyasi bir karar aldığı ortada. Ancak öte yandan Shevchenko, oyuncularıyla Rusça konuştu ve bazı haberlere göre bu, Euro 2020'den sonra sözleşmesini uzatmamasının nedenlerinden biriydi.
Konu, ilgili herkes için zor ve acı verici ve Donbass'ta Rusya'nın körüklediği silahlı çatışmalar sekiz yıldır devam ediyor.
Bununla birlikte, hiç kimse bunun Putin tarafından kapsamlı bir işgale dönüşeceğini ve Rakitskiy ve diğerlerini gerçekten çaresiz bir durumda bırakacağını tahmin edemezdi.
Şubat ayının başında hâlâ Zenit ile yeni sözleşme için görüşmeler yapıyordu. Kulüp onu iki yıl daha takımda tutmayı teklif ederken, oyuncu daha da uzun bir sözleşme istedi.
Şimdi, birdenbire, her şey önemsiz hale geldi ve mevcut sözleşmesinin süresi dolmadan kulüpten ayrıldı.
St Petersburg'daki taraftarları bu duruma büyük bir hayal kırıklığıyla tepki gösterdi. En iyi ve en popüler oyuncularından birinin gitmesine üzülüyorlar ama durumu anlıyorlar.
Birçoğunun siyasi iklimi değiştirmeyi ve Rakitskiy'in istediği gibi 'Savaşı Durdurmayı' isteyeceğinden şüphe yok, ancak güçsüzler.
Geleneksel olarak kardeş milletler olarak görülen ülkelerdeki insanlar şimdi çaresiz durumda. Rakitskiy'in kaderi tam da böyle bir örnek.
Daha fazlası
- YORUM | Beşiktaş'ın bitiricilik sorunu: Batshuayi yerine Aboubakar olsaydı neler değişebilirdi?
- Beşiktaş'ın kayıp yıldızı, 26 yaşında kulüpsüz kaldı
- NOSTALJİ | Unutulmaz transferler: Önce Galatasaray ile anlaşıp, ardından Fenerbahçe'ye imza atan Miroslav Stoch
- Ronald Koeman: Laporta bana Xavi'nin Barcelona'nın hocası olamayacağını söyledi