YORUM | Onur Özgen@ozgenonur
Ricardo Quaresma, Süper Lig’de son yıllarda gördüğümüz en etkileyici bireysel performansı gösterdi. Üstelik bir derbide! Süper Lig’deki beşinci sezonunu geçiren Quaresma, ilk defa bir derbide gol atma başarısını gösterdi. Hem de yıllardır atmaya çalıştığı bir trivela golüyle!
Peki haklı olarak çok eleştirildiği bir sezonun belki de en kritik maçında bunu nasıl başardı? Bugüne kadar yaptıklarının dışına çıkarak. Hatta daha da ileriye gidelim, bütün kariyerini inkâr ederek.
Sporting Lizbon’dan Cristiano Ronaldo’yla birlikte milenyumun en sıra dışı yetenekleri olarak çıkan ve Barcelona’nın yolunu tutan Quaresma, Sir Alex Ferguson son anda kararını değiştirip onun yerine Ronaldo’yu tercih etmeseydi, bugün Ronaldo’nun yerinde kendisi olabilirdi.
Fakat Ferguson’ın tercihi iki iyi arkadaşın hayat çizgilerini bir anda değişti. Ferguson’ın zihinsel açıdan dönüştürdüğü Ronaldo, doğuştan sahip olduğu yeteneklerini nasıl kullanması gerektiğini öğrenip dünyanın en iyi iki futbolcusundan biri olurken; yeteneklerinin altında ezilen Quaresma ise oradan oraya savruldu ve son durağı Porto’dan sonra ikinci evim dediği Beşiktaş oldu.
Quaresma kariyeri boyunca yaptığı spektaküler hareketlerle izleyicileri büyüleyen, bol bol denediği trivela ve rabona vuruşlarıyla heyecanlandıran, ama aslında tam da bu yüzden basit düşünmeyi ve oynamayı bilmeyen, dolayısıyla da sonuca gitme konusunda her zaman sıkıntılar yaşamış bir oyuncu oldu. Üstelik içe kat eden modern kanat oyuncularının aksine çizgide bekleyen statik yapısı yüzünden de giderek demodeleşen bir oyuncuya dönüştü.
Geçtiğimiz Pazar akşamıysa sırtında her zamanki 7 numaralı forması olsa da içinde bambaşka bir oyuncuyu izledik. O topla bir türlü vedalaşamayan oyuncu gitmiş, yerine tek paslar yapan biri gelmişti. Çizgide bekleyip ayağına gelen her topu ceza sahasına şişirmektense etrafıyla paslaşmayı tercih ediyordu. Üstüne üstlük, topsuz alanda da ceza sahasına koşular yapmayı ihmal etmiyordu. Haliyle de hiç olmadığı kadar gol fırsatı yakalıyordu.
AAMaç sonu istatistikleri de bunu gösteriyordu. Quaresma’nın bu sezon maç başına isabetli pas ortalaması 21.1 iken, Fenerbahçe maçında 28 isabetli pası vardı; bu sezonki pas yüzdesi %82.6 iken, Fenerbahçe maçında %87.5’e çıkmıştı. Diğer maçlardaki başarılı çalım ortalaması 1.5 iken, Fenerbahçe maçında 4 başarılı çalımı vardı.
En önemli fark ise rakip ceza sahasında topla buluşma sayısıydı. Quaresma sezon boyunca maç başına 3.5 kere rakip ceza sahasında topla buluşurken, bu sayı Fenerbahçe maçında 8’di. Bu yüzden gol pozisyonlarına girdi ve bu da şut sayılarına da yansıdı. Quaresma’nın bu sezonki şut ortalaması 2.6 iken, Fenerbahçe maçında 6 şutu vardı ve maç başına 0.7 isabetli şut atan Quaresma, Carlos Kameni’nin kalesine 3 isabetli şut çekti.
Yani o iki gol, tesadüfen atılmadı. Quaresma önceki maçlarda yapmadığı şey olan rakip ceza sahasına girmeyi tercih edince, görüldü ki, ceza sahasına giren her oyuncu gol atabilirmiş. Quaresma bile!
AABu sezon Avrupa’nın beş büyük liginin en skorer kanat oyuncularının en önemli özelliği, rakip ceza sahasında cirit atmaları. Premier Lig’de 23 gol atan Mohamed Salah’ın maç başına rakip ceza sahasında topla buluşma ortalaması 7.4, 15 gollü Raheem Sterling’in ise 7.6 ortalaması var. Fenerbahçe maçında 8 defa rakip ceza sahasında topa dokunan Quaresma ise gol sayısını 3’e çıkardı. Bunu sezon başından beri yapıyor olsaydı, onun da gol sayısı Salah ve Sterling kadar olabilirdi.
Ama yapamayacak. Oliver Bierhoff, “Bir işi her gün yaparsanız alışkanlık haline gelir, düşünce yapınızın bir parçası olur” der. Quaresma’nın alışkanlıkları ve düşünce yapısı da yıllar önce oluştu. Artık onun için çok geç. Ama Beşiktaş’ın nasıl bir kanat oyuncusuna ihtiyacı olduğunu, Pazar akşamı hepimiz gördük. Hem de bizzat Quaresma tarafından!