YORUM | Çeyrek finallerde ikinci gün

Moskova’da oynanacak finale sayılı günler kala artık çeyrek final maçlarının heyecanıyla birlikteyiz.

Bugün oynanacak iki karşılaşma ile son yarı finalistler de belli olacak ve artık turnuvanın sonlanmasına tek haneli günler kalmış olacak. “Kupa evinde mi kalacak, yoksa evine mi dönecek” eşleşmesine gebe olabileceğimiz bir eşleşme ortaya çıkar mı, çıkmaz mı merakıyla günü tamamlayacağız.

Rusya - Hırvatistan

Açılış maçı başlamadan dakikalar önceye dönsek, yanımıza bugünden geçmişe zaman yolculuğu yapan birisi gelmiş olsa “Rusya, 7 Temmuz akşamı çeyrek final maçına çıkıyor.” dese, çok büyük ihtimalle ağır bir travma sonucu böyle bir konuşma yaptığını veya gece üzeri açık yatmış olabileceğini söyler o kişiyi daha fazla dinlemezdik.

Turnuva sürecinde gerek ev sahibi olmaları, gerek oyuncu ve yöneticilerin başarı elde etmek için gösterdikleri fedakarlıklar onların çeyrek finali görmelerine katkı sağlayan ufak nüanslar olarak göründü.

Fakat fedakarlıklardan, taraftarlardan çok daha öte olan şey Rusya’nın oynadığı futbolun gerçekten çeyrek finali veya daha ilerisini hak ettiğiydi.

Her ne kadar kendi evlerinde düzenlenecek bir turnuvaya kadro olarak seneler öncesinden genç oyuncularla eklemelerde bulunmayıp yaş ortalaması yüksek bir kadroyla turnuvada yer almaları eleştirilse de; o oyuncuların ortaya tecrübe koymaları, sayıca az da olsalar gençlerinde dinamizm ve akıl ortaya koymaları Rusya’yı buralara taşıyan kilit hamle oldu.

Getty

Soçi’de Hırvatistan karşısında alabilecekleri bir galibiyetin. geçtiğimiz günlerde İspanya karşısında elde ettikleri başarıdan çok daha yüksek bir ihtimal görünüyor.

Hırvatistan grup aşamasında kusursuza yakın bir oyun ortaya koymuş; Arjantin, Nijerya ve İzlanda’nın olduğu grubu lider tamamlamıştı. 9 puan alarak gruplarını lider tamamlayan 3 takımdan birisi de olan Hırvatistan(Uruguay ve Belçika), Belçika’nın ardından en fazla gol atan takım olma özelliğini de taşıyor. Luka Modrid ve Ivan Rakitic liderliğinde rakiplerine orta sahayı dar etmelerine rağmen, 2.tur maçında Danimarka’nın hücum ve akıcı oyun yollarını tıkamasıyla çok zorlu dakikalar yaşadılar ve ancak penaltı atışlarıyla turu geçmeyi başardılar. Fakat o maçta yaptıkları hataları eğer Rus. teknik adam Stanislav Cherchesov bir kenara not aldıysa, bugün akşam rakibini durdurmanın yollarını ararken fazla zorlanmayacaktır. Çünkü, Modric ve Rakitic ikilisinin üretkenliğini kestikten sonra bariz şekilde ortaya çözüm üreten başka bir oyuncunun çıkamadığını Euro 2016’dan bu yana görmekteyiz.

Rusya’nın Suudi Arabistan’la karşılaştığı açılış maçında sakatlanan ve oyunu yarıda tamamlayan Alan Dzagoev’in ilk 11’de başlama ihtimali olduğu konuşulurken, bu hamle turnuvayla yıldızı parlayan genç oyuncu Aleksandr Golovin’in kenarda başlamasına neden olabilir. Ayrıca defansın solundaki büyük tecrübe Yuri Zhirkov’un yokluğunda defans kurgusunda değişikliğe gidecekleri konuşuluyor. İspanya maçında 3–4–3 taktiği ile 3 stoperli bir kurguyla sahaya çıkıp Zhirkov’u sol kanatta kullansalar da, bugün Hırvatistan’ın Ante Rebic’li sağ taraftan orayı rüzgar enerjisi üretilebilecek kadar kullanabileceği gerçeğine çözüm bulmaları gerekecektir.

Ev sahibi, her geçen gün artan iyimserlik dalgasını sürdürmeyi umut edecektir, ancak Hırvatistan son maçını baz almazsak eğer, tarihindeki en büyük başarıyı elde etme fırsatı bu kadar yaklaşmışken yarı final yolundan dönmeyi ihtimal dahilinde bile görmeyecektir.

Rusya, Hırvatistan karşısında boynu bükük ayrılsa bile “galiptir bu yolda mağlup” mottosuyla hareket ederek, yıldız isim Aleksandr Golovin etrafında kuracakları kadrolarla gelecek turnuvalarda başarılarını sürdürmekten alıkonulmaları kolay olmayacaktır.

İsveç - İngiltere

“Kupa evine mi dönüyor?” tartışmasına girmeden önce İsveç’e hak ettikleri saygıyı ayakta alkışlayarak göstermemizin zamanı geldi diye düşünüyorum. Dünya Kupası’nda elde ettikleri başarıdan ziyade, Euro 2016'dan bu yana Zlatan Ibrahimovic’siz bir düzeni oluşturmak, eleme gruplarında Fransa ve Hollanda’nın bulunduğu gruptan ikinci çıkıp, Hollanda’yı dünya kupası dışına itmeleri, playoff oynamaya hak kazanıp buraya kadarmış denilen yerde İtalya’yı da yenip onları da dünya kupası dışına itmeleri ve her geçen gün yenilmesi zor olan fonksiyonel bir takım oluşturmaları, EURO 2016’da İzlanda’nın yaptığına benzer bir kuzey ülkesi turnuva performansı oldu.

Kuzey ülkelerine has olan alçakgönüllülük çerçevesinde rakiplerine saygı duyduklarını ama hangi takım olursa olsun geri adım atmayacaklarını söylüyor İsveçli teknik adam Janne Andersson. İngiltere’ye karşı etkileyici performansları da onların geri adım atmaması için bir neden oluşturuyor tabi ki. Karşılaştıkları son sekiz maçta sadece bir yenilgileri bulunuyor. Bu istatistiğin önemi eleme müsabakalarında çok daha öne çıkıyor. Rakipleri karşısında beraberlik ve galibiyet alma yüzdelerinin hayli yüksek olması, İngiltere’nin penaltı atışları fobisine kapılması muhtemel anlarda hata yapmasına yol açabilecek bir sebep olabilir. Savunmalarında dünyaca ünlü takımlarda oynayan yıldız isimler olmasa da, son altı maçın 5’ini gol yemeden tamamlamak, savunma organizasyonuna güvenebileceğini gösteriyor.

İngiltere’nin bu turnuvadaki en önemli avantajına gelecek olursak, 2018 Dünya Kupası’nda 23 oyuncusu da kendi liginde forma giyen kurulu bir kadroya sahip. İsveç ise tam aksine, İsveç liginde forma giyen bir tane bile futbolcu olmadan turnuvaya katıldı. (diğeri Senegal idi).

Uluslararası toplumun ve futbolun küreselleşmesi göz önüne alındığında, İngiltere’nin durumu mu daha sıra dışı yoksa İsveç’in durumu mu normal tartışılması gereken bir konu. Ancak Premier ligin kalitesini göz önüne aldığımızda, İngiliz oyuncuların yurtdışında oynamak istememeleri doğal karşılanabilir. 31 gün sürecek bir turnuvada birarada bulunmayı bilen oyuncu grubu ile bulunmak hayli avantajlı bir durum olarak da görülebilir. Örnek verecek olursak, Tottenham Hotspur kadrosundan 5 futbolcu, İngiltere için ter dökmeye devam ediyor.

İsveç, İngiltere’den akan oyunda yedi kez daha fazla fırsat buldu fakat bunların 4’ünü gole çevirebildiler. İsveç’in eksikliğini hissettiği nokta ise, İngiltere’nin attığı dokuz golün altısını atan Harry Kane gibi öldürücü bir nefese sahip değiller.Bu isim özellikle de LA Galaxy forvet oyuncusu Zlatan Ibrahimovic olabilirdi ama milli takımdan ayrılmasından sonra kadronun daha komple ve işleyen bir sisteme döndüğünü söyleyebiliriz. İsveç her zaman çok organize ve yenilmesi kolay olmayan bir takım olmuştur. İbrahimovic’in yokluğunda kaptan Andreas Granqvist ve Marshall Forsberg takımın yıldız eksikliğini gidermeye çalışıyorlar.

Peki yazının başında bahsettiğimiz “Kupa evine mi dönüyor?” tartışması nereden çıktı, biraz da ondan bahsedelim. Bu turnuvada, önemli ölçüde kura şansı ile İngiltere, aniden final için ulaşılabilecek bir yola kavuştu. Grupta yenildikleri Belçika (3) hariç tutulduğunda, İngiltere’nin oynayacağı en üst sırada yer alan takım, finale ulaşsalar bile Kolombiya’dır (16). Genç kadrosunun İsveç’i, ardından Modric ve Rakitic’li bir Hırvatistan ya da taraftar destekli bir Rusya’yı yenmeleri gerekiyor ancak İngiliz taraftarları gün geçtikçe daha fazla hayal etmeye başladılar. 1966 Dünya Kupası zaferi, 1990 Dünya Kupası yarı finali gibi bir başarıya ulaşmak için bundan daha gerçekçi ve kolay bir yol elde etmeleri, burada bugün fırsatı kaçırmaları halinde çok uzun zaman alabilir.