Keşke bunlar da çekilse: The Last Dance benzeri futbol belgeseli konuları

Futbol dünyasında Alex Ferguson'la aynı etkiye sahip birkaç kişi var ya da yok...

1986 yılında göreve geldiği Manchester United'a tam 13 Premier Lig şampiyonluğu kazandıran ve Liverpool'u tahtından eden Ferguson, 2012-13 sezonunda Kırmızı Şeytanlar'ın başında son kez görev aldı ve o sezonu da şampiyon tamamladı.

Tarihin en başarılı antrenörlerinden birinin veda sezonunu tüm detaylarıyla izlemek rüya gibi olurdu. Hele ki Man United'ın o gittikten sonra hiç şampiyon olamadığını da düşünürsek...

Eğer "İmkânsız diye bir şey yoktur" sözünde bir gerçeklik payı varsa, bu payın önemli bir kısmı 2015-16 Leicester City'sine ait.

Bir önceki sezon ligde kalmayı zor başaran Leicester, Claudio Ranieri yönetiminde bir sonraki sezonu şampiyon olarak tamamladı. O kadar gerçek dışı bir başarı ki, bu satırları yazmadan önce Mackolik'ten o sezonun puan tablosuna girip teyit etmem gerekti!

Manchester United, Liverpool, Arsenal, Chelsea, Manchester City, Tottenham gibi devlerin domine ettiği ligi Leicester'ın kazanabilmiş olması, tüm sezonu kapsayan bir belgeseli hak ediyor. 

Bazı oyuncular tek bir kulübe aitlerdir. Francesco Totti de onlardan biriydi. 

Başarılarla dolu Roma kariyerine 2017 yılında son verdiğinde tribünlerde ağlamayan insan yoktu.

Paolo Maldini'nin Serie A'da 25 sezon oynama rekorunu egale ettiği 2016-17 sezonunda Totti'yi adım adım takip eden bir kameradan bir efsanenin vedasını takip etmek büyüleyici olurdu.

Tam 30 yıllık hasret. 

İngiltere'nin Manchester United'la birlikte en başarılı kulübü Liverpool ligi 30 yıldır kazanamıyor ve bu esnada rakibinin 13 şampiyonluğunu izlemek zorunda kaldı. 

Çok yaklaştılar. Rekorları altüst eden bir sezon geçiriyorlardı ki 100 yılda bir gerçekleşen bir sağlık felaketi, ligin durmasına neden oldu. 

Premier Lig'de sezon bir şekilde devam edecek ve Liverpool şampiyon mu olacak yoksa ligin bu sezonu oynanmamış varsayılacak ve Merseyside ekibi tarihi bir şanssızlığa (ve haksızlığa) mı maruz kalacak? 

Umalım ki kulüpten birileri bu sezonu kameralarla ve röportajlarla detaylı bir şekilde kaydediyor olsun.

Lionel Messi tarihin en iyi futbolcularından biri - hatta belki de en iyisi. Fakat ne yaparsa yapsın, ülkesi Arjantin'de yeterli değeri görmüyor.

Yanlış anlaşılmasın, Arjantinliler kolektif bir şekilde Messi'den hoşlanmıyor değiller ama onu Diego Maradona kadar da benimsemediklerini söylemek mübalağa değil.

Takımı neredeyse tek başına taşıdığı Dünya Kupası ve Copa America finallerinde elde edilen ikincilikler, emekli olma kararı ve sonrasında ikna edilmesi, Rusya'daki dünya şampiyonasındaki gergin halleri... Messi'yi Arjantin Milli Takımı'nın katıldığı veya katılacağı herhangi bir turnuvada derinlemesine inceleyen bir belgesele hiçbirimiz hayır demeyiz.

Muhtemelen Premier Lig'i kazanamayan en iyi oyuncu Steven Gerrard. 

Halbuki 2013-14 sezonunda buna çok yaklaşmıştı.

Manchester City'yi yendikleri maçın ardından takım arkadaşlarına "Bunun elimizden kaymasına izin veremeyiz" dedi, bir sonraki iç saha maçında Chelsea karşısında ayağı kayıp düşünce öne geçen Jose Mourinho'nun takımı Anfield'da 2-0 kazanıp rakibini şampiyonluktan etti.

Liverpool taraftarı için acı verici bir deneyim olabilir belki ama hayatın dalgalı seyrini bir sporcu üzerinden anlatmak isteseniz, Gerrard'ın o sezonunu tercih edersiniz.

Barcelona için 2008-09 sezonuna iki açıdan yaklaşmak mümkün. 

Pep Guardiola'nın daha önce görülmemiş düzeyde dominant bir takım yaratıp henüz ilk sezonunda tüm kupaları silip süpürmesi ve 6'da 6 yapması, bu ekibin Lionel Messi önderliğinde futbolda 2010'lu yıllara damga vurması bir yanda; Samuel Eto'o'nun Katalan deviyle son sezonuna çıkmış olması diğer yanda.

Guardiola'nın göreve geldikten hemen sonra Ronaldinho ve Deco'yu takımdan gönderip, Eto'o'yu ise bir yıl daha takımda tutmaya ikna olması sıklıkla anlatılır. Pep, daha sonra Süper Lig'de de forma giyecek Kamerunlu futbolcuya bunu açık açık söylüyor ve Eto'o o sezonu La Liga, Şampiyonlar Ligi ve Kral Kupası şampiyonu olarak tamamlıyor.

Barcelona entrikalarıyla ünlü bir kulüptür ve her sezonu ayrı bir olaydır. Ama o sezonun gerilimini ve sonundaki coşkusunu yakından görmek paha biçilemez bir deneyim olurdu.

Euro 92'nin başlamasına kısa bir süre kala Danimarkalı futbolcuların aklındaki son şey turnuvaya katılmalarını sağlayacak bir mucize yaşamaktı. Ama yaşadılar.

Yugoslavya ülkedeki iç savaş nedeniyle turnuvadan men edilince İsveç'ki organizasyona davet edilen Danimarka, spor tarihinin en büyük sürprizlerinden birine imza atarak turnuvayı şampiyon tamamladı ve bunu yaparken Hollanda ve Almanya gibi devleri devirdi.

Hollywood filmi gibi, değil mi?

Alex Ferguson'ın ekibi en başarılı sezonunu Camp Nou'daki inanılmaz maçla taçlandırdı.

Manchester United, 90. dakikasına 1-0 geride girdiği maçta duraklamalarda attığı iki golle Bayern Münih'i 2-1 yendi ve o sezonu Premier Lig, FA Cup ve Şampiyonlar Ligi üçlemesiyle bitirdi.

Maçtan sonra verdiği röportajda "Football, bloody hell!" diyen Ferguson'un o unutulmaz takımını en ince detayına dek yakından analiz etmeyi kim istemez ki?

2003 yılında kimsenin beklemediği bir şey oldu.

Jose Mourinho adında bir Portekizli'nin yönettiği Porto takımı UEFA Şampiyonlar Ligi'nde zafere ulaştı ve Avrupa futbolunu sarstı.

O Portekizli sonrasında Chelsea'ye gidecek ve modern futbola damgasını vuran isimlerden biri olacaktı.

Kendisini "özel biri" olarak tanımlamasına yol açan sezon olan 2002-03 sezonunda Porto'da gerçekleştirdikleri, henüz en ışıklı sahneye çıkmadan önceki Mourinho'ya dair fikir vermesi açısından da çok önemli görünüyor.