YORUM | Anıl Can Sedef
Beşiktaş ikinci yarının büyük kısmını Süper Lig henüz bitmeye dahi yaklaşmamışken kendi tarafındaki, karşı taraftaki ya da tarafsız yandaki kişiler tarafından şampiyon ilan edilerek geçirdi.
Yalnızca geçtiğimiz hafta gelen Başakşehir mağlubiyeti, hem siyah-beyazlıların sahadaki tanınmaz hali hem de sezon boyu 5 ve üzerinde dolaşan puan farkını o eşiğin altına indirmesi sebebiyle çatlak seslere ve şüpheye sebep olmuştu.
Kara Kartal'ın bu sene veremediği tek sınav olan Fenerbahçe savunmasına hücum etme imtihanına üçüncü kez girilirken ikinci sırayla aradaki mesafe (maç eksiğiyle de olsa) bir puandı.
Bir mağlubiyeti bırakın, yapılacak bir puan kaybı bitime dört maç kala zirveyi tek maçlık farka emanet edecekti.
Bu maç yalnızca ezeli rekabetin bir sonraki adımı değil, 2016-17 Süper Lig sezonunun en önemli virajıydı.
Dokuz kişi kalan Fenerbahçe'nin bu maçtan puanla ayrılmasını futbolun kendisine ilişkin faktörlerle açıklamak pek mümkün değil.
AA90+4'teki sona kadar sarı-lacivertlilerin bırakın pozisyonunu, isabetli şutunu hatırlamak bile zor.
Beşiktaş ise maçın son anına, o son saniyeye kadar her şey istediği gibi giden taraftı.
Fakat siyah-beyazlılar için artık tek gerçek var: puan tablosu.
Marcelo ve Fabri'nin son anlaşmazlığı yalnızca maçın sonucunu değil, ligin ve zirvenin fotoğrafını değiştirdi.
Kartal son topta sezon finalini yapamadı. Dört hafta kala Başakşehir'i bir maç mesafesine kadar yaklaştırdı.
Ama mutlu sonu yazmak zorunda. Yoksa bu sezonun sonu lig tarihine geçecek siyah beyaz bir kabusa dönüşecek demektir.