ดาวซัลโวจากลีกล่าง ผู้ใช้ฟุตซอลผลักดันตัวเองหนีพ้นความยากจนในวัยเด็ก จนเกือบติดทีมชาติโต๊ะเล็ก ชุดชิงแชมป์เอเชีย ก่อนมุ่งหน้าสู่ฟุตบอลเต็มตัว และกลายเป็นนักเตะไทยรายล่าสุดในลีกแดนซามูไร
เสน่ห์ของกีฬาลูกหนัง ได้ดึงดูดให้ผู้คนมากมาย หลงใหลและหลงรักมัน หลายคนเลือกที่จะเดินทางล่าฝันในการเป็นพ่อค้าแข้งอาชีพ ด้วยเหตุผลที่แตกต่างกัน
แต่สำหรับ เบียว-ณัฐวุฒิ สุขสุ่ม กองหน้าดาวรุ่งวัย 20 ปี จาก แบงค็อก ยูไนเต็ด เขาเลือกใช้ฟุตบอลใบกลม เพื่อหลีกหนีความลำบากยากจนในวัยเด็ก และหวังว่ามันจะช่วยสร้างอนาคตให้กับตนได้ในวันข้างหน้า
จากลูกบอลใบเล็กที่แถมมากับผงซักฟอก สู่การพาตัวเองมาต่อสู้ชีวิตในเมืองกรุง แบบที่บางครั้งต้องอดมื้อกินมื้อ โชคชะตาที่เกือบพลิกพันให้เขาเป็นนักฟุตซอลทีมชาติ มาจนถึงวันนี้ที่ได้ก้าวมาขึ้นสู่ทีมชุดใหญ่ของแบงค็อก ยูไนเต็ด ด้วยผลงานการยิง 8 ประตูในศึกยูโร่ เค้ก ลีก โซนกรุงเทพฯ ติดตามเรื่องทั้งหมดของเขาได้ที่นี่
ลูกคนงานก่อสร้าง
เบียว - ณัฐวุฒิ สุขสุ่ม เด็กน้อยจากอำเภอสามเงา จังหวัดตาก เขาเกิดในครอบครัวที่ทางบ้านประกอบอาชีพกรรมกร ฐานะทางบ้างยากจน มีเพียงบ้านหลังเล็กๆ สภาพเก่าเป็นที่พักอาศัย เขาอยู่กับพี่สาว และ พ่อ แม่ ที่ต้องทำงานแบกหามก่อสร้างแลกค่าแรงรายวัน
“ตอนเด็กๆที่บ้านผมยากจนมาก ไม่มีสตุ้งสตางค์เหมือนอย่างครอบครัวอื่น ชีวิตก็ลำบากพอสมควร ผมต้องไปขอคนนู้น คนนี้ที่โตกว่าเพื่อเตะบอลด้วย”
ฟุตบอลจึงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ที่ทำให้เขารู้สึกว่าไม่ได้แตกต่างกับเด็กคนอื่น เขารู้จักกับมันตั้งแต่อายุ 3 ขวบ บ่อยครั้งที่ต้องไปเตะกับเด็กที่อายุมากกว่า แล้วถูกตำหนิเพราะวิ่งไล่บอลไม่ทันคนอื่น แต่เขาก็ยังมีความสุขทุกครั้งได้เล่นกีฬานี้
นัดต่อไป
จนกระทั่งเขาอายุได้สัก 8 ขวบ แม่ก็ได้ให้ลูกฟุตบอลใบเล็ก ที่แถมมากับผงซักฟอก บรีส เอกเซล (บรีส สแปลช บอล ที่มีโรนัลดินโญ เป็นพรีเซนเตอร์) แก่เขา และนั่นเป็นลูกฟุตบอลใบแรกของเจ้าตัว เขาอยู่กับมันทุกวัน โดยมี อ.เจนวิทย์ จอมฟู คุณครูโรงเรียนชลประทานรังสรรค์ เป็นผู้ฝึกสอนวิชาลูกหนัง
ณัฐวุฒิ ได้เป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งขันฟุตซอลระดับจังหวัด ก่อนที่จะย้ายมาเรียนระดับ มัธยมศึกษา ที่โรงเรียนสามเงาวิทยาคม ที่นี่ทำให้เขาได้พบกับ อ.สินทพ พีรวรพัฒน์ ผู้ปลุกปั้นและขัดเกลาฝีเท้า เขาเริ่มฉายความเป็นเทพโต๊ะเล็ก ในระดับจังหวัด ช่วง ม.3 เขาเป็นเด็กนักเรียนเพียงคนเดียวจากโรงเรียนสามเงา ให้ไปร่วมทีมจังหวัดตาก ลงแข่งขันรายการกีฬานักเรียน-นักศึกษาแห่งประเทศไทย
“หลังจบ ม.ต้น ผมตัดสินใจเรียนต่อชั้น ม.4 ที่โรงเรียนเดิม พอเรียนมาได้สักเทอมหนึ่ง มีญาติผม เขาทำงานอยู่ที่กองทัพบก มาบอกผมว่า โรงเรียนสุรศักดิ์มนตรี ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม มีการเปิดคัดตัวนักกีฬา ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจไรมาก แต่พอเขาบอกว่า ถ้ามาเรียนที่นี่ จะมีที่พักและทุนอาหารเย็นให้ พอได้รู้ว่ามีข้าวเย็นฟรี ผมก็เปลี่ยนความคิดเลย อยากไปเรียนที่กรุงเทพ ตอนนั้นคิดแค่ว่า เอาว่ะ มีข้าวเย็นกิน น่าจะช่วยแบ่งเบาทางบ้านได้บ้าง ”
“อีกอย่าง ตอนนั้นพ่อกับแม่ทะเลาะบ่อย เวลาที่ผมไปโรงเรียน หรือไปเตะบอลตามหมู่บ้าน ก็จะมีคำพูดประมาณว่า เฮ้ย พ่อมึงเล่นลิเก (หมายถึงท่าทางเวลาทะเลาะกับแม่) อีกแล้วหรอ โดนคนดูถูกว่า ลูกไอ้ขี้เมา ลูกไอ้คนงานก่อสร้าง”
“ตอนนั้น ผมเสียใจมาก ไม่อยากให้ใครมาว่าพ่อกับแม่เราแบบนั้น นั่นก็เป็นอีกเหตุผลที่ผมอยากย้ายมาเรียนที่กรุงเทพ เพราะไม่อยากเห็น และไม่อยากได้ยินคนพูดแบบนั้นอีก”
น้ำตาหล่นในเมืองกรุง
ณัฐวุฒิ เดินทางจากจังหวัดตาก มุ่งหน้าสู่เมืองหลวง เพื่อมาคัดตัวกับโรงเรียดังย่านดินแดง และฝีเท้าของเขาก็ไปเข้าตา อ.สกล เกลี้ยงประเสริฐ คุณครูผู้สร้างนักเตะมาประดับวงการมากมาย
โดยเขาจะต้องกลับไปทำเรื่องย้ายโรงเรียนที่บ้านเกิด แต่เนื่องจากการทำเรื่องได้กินเวลามานานจนถึงวันสุดท้ายการสมัคร ณัฐวุฒิ จึงตัดสินใจลาออกจากโรงเรียนเดิม และมาเข้าเรียน ม.4 ใหม่ กับ ร.ร.สุรศักดิ์มนตรี
เขาได้เข้ามาพักกินนอนประจำที่โรงเรียน อย่างเช่นเด็กทุนนักกีฬาอย่างอื่น แต่มันไม่ง่ายเลย สำหรับเด็กน้อยที่ไม่เคยจากบ้านมาตลอดชีวิต
“ตอนที่ย้ายมาใหม่ๆ ผมคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ บางทีก็ต้องแอบไปร้องไห้คนเดียวในห้องน้ำเพราะ ไม่อยากให้ใครเห็น” ณัฐวุฒิ เล่าถึงชีวิตใหม่ในเมืองหลวง
“ด้วยความเป็นบ้านผมทำอาชีพก่อสร้าง รายได้มันไม่ได้มากมาย และไม่แน่นอน บางทีพ่อกับแม่ก็บอกว่า เขาไม่มีเงินให้นะ ผมก็อาศัยไปเตะบอลเดินสายกับอาจารย์บ้าง บางวันหิวมากๆ ไม่มีเงินก็ต้องรอข้าวเย็นฟรีที่โรงเรียนครับ ผมก็ไม่อยากเป็นภาระทางบ้าน ไม่กล้าขอเงินพ่อแม่”
นอกจากอุปสรรคนอกสนามที่เขาต้องเผชิญแล้ว ในสนามโต๊ะเล็ก เขาเองก็ต้องใช้เวลาต่อสู้ เพื่อผ่านมันไปให้ได้ เนื่องจากทีมฟุตซอลของสุรศักดิ์มนตรี มี 3 ผู้เล่นตัวยืนเดิมอยุ่แล้ว และได้วาง ณัฐวุฒิ เข้ามาเป็นผู้เล่นรายที่ 4 แต่ทว่าเขาช่วงแรก เขาเล่นผิดพลาดบ่อยครั้ง เล่นได้ไม่ทันเพื่อนๆ จนถูกเพื่อนๆ ตำหนิบ่อยครั้ง ช่วงเวลานั้นเขาได้พบกับเพื่อนแท้อย่าง จักรกฤษณ์ เวชภิรมย์ 1 ใน 3 นักฟุตซอลตัวยืน ที่คอยปกป้องเขาอยู่เสมอ ในที่สุดเขาก็สามารถปรับตัวเข้ากับเพื่อนๆ และได้รับการยอมรับในที่สุด
“ตอนที่เรียนสุรศักดิ์มนตรี ผมเล่นฟุตซอลเป็นหลักครับ ช่วงที่ฟุตซอลไม่มีแข่ง ก็มาช่วยโรงเรียนเล่นฟุตบอลด้วย ตอนแรกผมเล่นตำแหน่งแบ็กขวาครับ อาจารย์เขามองว่าเราน่าจะเล่นได้ พอขึ้น ม.5 ก็ขยับมาเล่นกองกลาง แล้วทำประตูได้บ่อย”
“พอขึ้น ม.6 เขาเลยจับผมยืนกองหน้า ปีนั้น (2015) โรงเรียนเราได้แชมป์หลักครบ 4 รายการ ทั้งแชมป์ ถ้วย ก. กรมพละ ทั้งฟุตบอลและฟุตซอล แชมป์ฟุตซอลกีฬานักเรียน แล้วก็แชมป์กีฬาเจ็ดสี ชนะโรงเรียนท่าข้ามที่มีพวก ย้า สิทธิโชค (ภาโส), แจ๊บ สหรัฐ (สนธิสวัสดิ์) ยิม วรชิต, ชาคร (พิลาคลัง) ดีใจมากๆที่ช่วยให้โรงเรียนได้แชมป์ถึง 4 รายการก่อนเรียนจบ”
เกือบติดทีมชาติฟุตซอล
การตัดสินใจย้ายมาเรียนที่ สุรศักดิ์มนตรี ของ ณัฐวุฒิ สุขสุ่ม นอกจากจะเปิดโอกาสให้เจ้าตัวได้เริ่มสัมผัสเกมฟุตบอลขาสั้นระดับประเทศ ควบคู่ไปกับกีฬาที่ถนัดอย่างฟุตซอลแล้ว ยังเป็นบันไดสู่การเซ็นสัญญาเป็นเด็กฝึกหัดสโมสรแบงค็อก ยูไนเต็ด รองแชมป์โตโยต้า ไทยลีก 2016 ขณะที่เขาเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
“แข้งเทพ” ใช้เหล่านักเตะหนุ่มจากรั้ว บลู อาร์มี่ ในฐานะโรงเรียนพันธมิตร ลงแข่งขันทัวร์นาเมนต์ต่างๆ ทั้ง โค้ก คัพ, ยูธ-ลีก โดยรายการหลัง เขาได้ลงเล่นในตำแหน่ง แบ็กขวา แทนที่ ศรายุทธ สมพิมพ์ ที่ถูกเรียกตัวติดทีมชาติชุดยู-19 แต่กลับผลงานได้เหนือความหมาย ด้วยการคว้าดาวซัลโวในรอบคัดเลือก โซนกรุงเทพฯ จากการโหม่งล้วนๆ หลังจากเรียน จบ ม.ปลาย ณัฐวุฒิ จึงมาซ้อมกับ แบงค็อก ยูไนเต็ด อย่างเต็มตัว
จากเด็กน้อยที่มาล่าฝันในเมืองกรุงกับการเล่นฟุตซอล โชคชะตาก็หักเหให้เข้าได้มาเป็นนักฟุตบอลอาชีพ หลังถูกส่งชื่อในทีม แบงค็อก ยูไนเต็ด ชุด บี ลงทำศึกยูโร่ เค้ก ลีก 2017 และเริ่มทำประตูได้ต่อเนื่อง เขาเกือบจะลืมลูกฟุตซอลใบเล็ก ที่เคยสร้างเขามาแล้ว กระทั่งมีโทรศัพท์จากปลายสาย ที่เกือบเปลี่ยนชีวิตเขาไปอีกเส้นทาง...
“ความฝันของผมก็คือการติดทีมชาติ ผมเคยไปคัดตัวทีมชาติไทย รุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี เมื่อปีสมัยที่พี่จุ่น (อนุรักษ์ ศรีเกิด) เป็นโค้ช ผ่านรอบแรกแล้ว แต่ก็มาหลุดรอบสอง ลึกๆผมก็เสียดาย เพราะเพื่อนร่วมรุ่นหลายคนได้ติดทีมชาติไปบ้างแล้ว”
“อยู่มาวันหนึ่ง พี่สตาฟฟ์โค้ชคนไทย ที่ทำงานกับ มิเกล โรดริโก โทรมาหาผมแล้วถามว่า ยังเล่นฟุตซอลอยู่หรือเปล่า? สนใจมาคัดตัวทีมชาติ รุ่นอายุไม่เกิน 20 ปี ชุดที่จะแข่งชิงแชมป์เอเชียไหม ตอนนั้น ใจผมก็อยากเล่นให้ทีมชาติอยู่แล้ว จึงลองถามทางแบงค็อก สโมสรก็อนุญาต ผมเลยตอบตกลง ไปกับเพื่อนอีกคนที่ชื่อ เจษฏากร ขาวงาม (นักเตะแบงค็อก ชุด บี) แล้วผมก็มีชื่อเป็น 1 ใน 40 คน”
แม้จะร้างสนามโต๊ะเล็กไปนานพอสมควร แต่เขาก็มียังดีพอที่จะเอาชนะใจ มิเกล โรดริโก จนได้ผ่านเข้ารอบ 20 คนสุดท้าย ร่วมทีมเดียวกับ กับดาวรุ่งทีมชาติไทยอย่าง ปาฌัสม์ กิตติภาณุวงศ์, มูฮัมหมัด อุสมานมูซา, จิรายุ แซม ทวิกก์ ฯ
แต่เหมือนพรหมลิขิตไม่ได้ขีดเขียนให้เขามาเดินบนเส้นทางฟุตซอล…
“ก่อนรายงานตัวทีมชาติ 1 วัน แบงค็อก ชุด บี มีเกม ยูโร่ เค้ก ลีก เจอกับ โคปูน วอริเออร์ แล้วผมโดนคู่แข่งเตะจนได้รับบาดเจ็บ วันรุ่งขึ้นผมไปรายงานตัว ก็ต้องไปนั่งดูเพื่อนในทีมชาติซ้อม สุดท้ายก็ไม่ไหวครับ เลยตัดสินใจถอนตัว”
“มันก็น่าเสียดายอยู่เหมือนกัน ถ้าเราไม่เจ็บซะก่อน ก็อาจจะมีชื่อติดทีมชาติอย่างที่ฝันไว้ แต่ผมไม่ได้เสียใจอะไร เพราะว่าผมเลือกฟุตบอลอาชีพแล้ว ผมกลับมาโฟกัสกับมันเพียงอย่างเดียว พอหายเจ็บกลับมา ผมก็ยิงประตูได้เรื่อยๆ จนขึ้นนำเป็นดาวซัลโวครับ”
ดาวดวงใหม่ของแข้งเทพ
ผลงาน 8 ประตูจาก 13 นัดของ ณัฐวุฒิ สุขสุ่ม ไม่เพียงแต่ ส่งให้ชื่อเขาขึ้นนำเป็นดาวซัลโว โซน กรุงเทพและปริมณฑล ในศึกยูโร่ เค้ก ลีก ฟอร์มการทะลวงประตูในลีกล่างยังไปเข้าตา มาโน โพลกิ้ง กุนซือจอมแท็คติก จนเรียกมาซ้อมกับทีมชุดใหญ่ ทั้งที่ 4 สัปดาห์ก่อนหน้านี้ เขายังไปคัดตัวกับ ฟุตซอลทีมชาติชุด ยู-20 อยู่เลย
วันแรกที่เขามาซ้อมกับชุดใหญ่ “โจโจ้” เจย์ซี จอห์น กองหน้าชาวบาห์เรน ได้รับบาดเจ็บในสนามซ้อมจากจังหวะลงน้ำเท้าผิด ซึ่งเขาเห็นเหตุการณ์นี้เต็มสองตา ต่อมา ศิวรุต ผลหิรัญ กองหน้าสัญญาตัวยืมจาก ราชบุรีฯ ดันมาเจ็บเพิ่มอีกราย ทำให้เขามีชื่อติดในเกมไทยลีกครั้งแรก ในเกมเยือน ชลบุรี เอฟซี แม้จะไม่ได้ลงสนามก็ตาม
ช่วงเวลานั้น แบงค็อก ยูไนเต็ด ประสบปัญหาเรื่องผู้เล่นแดนหน้านัดกันบาดเจ็บจนเกือบเกลี้ยงแผง กลายเป็นโอกาสของดาวรุ่งอย่าง ณัฐวุฒิ จนได้มีชื่อเป็นตัวสำรอง เกมกับ พัทยา ยูไนเต็ด, นครราชสีมาฯ จนมาถึงเกมที่เปิดบ้านพบกับ ศรีสะเกษ เอฟซี เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม ที่ผ่านมา
“ผมก็ไม่คิดเหมือนว่าจะลงสนามนัดนี้ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ตอนแรกมาโน เรียกนักเตะสำรองไปวอร์มกันเป็นกลุ่ม แล้วก็เรียกชื่อผม พี่เอกชัย (สำเร่) แล้วก็พี่น็อต ศิวรุต (ผลหิรัญ) จากนั้นโค้ชก็เปลี่ยนนักเตะ 2 คน เหลือโควต้าสุดท้าย แล้วทีมนำอยู่ 4-0 ในใจลึกๆผมแอบหวังว่าจะได้ลงสนามนัดนี้ เพราะแม่ผมเดินทางมาดูด้วย ซึ่งท่านไม่ได้มาบ่อยๆ เราก็อยากเล่นให้แม่ดู”
“มาโน เรียกผมมาเปลี่ยนเสื้อเป็นคนสุดท้าย มันพูดอะไรไม่ได้ออก ตื่นเต้นมากๆ ผมลงไปเล่นแทน พี่ปก (ปกเกล้า อนันต์) พี่ๆภายในทีมเขาคงเห็นว่าผมตื่นสนาม เลยบอกให้ผม อย่าไปเกรง กล้าๆเล่นหน่อย ผมดีใจมาก ที่ได้ลงสนามในไทยลีกเป็นครั้งแรก แล้วได้เล่นต่อหน้าแม่ด้วย เหมือนเรามาได้ไกลอีกขั้นแล้ว”
ฝันของเบียว
ณัฐวุฒิ สุขสุ่ม พัฒนาตัวเองจากดาวรุ่งที่ฝีเท้าสู้เพื่อนๆไม่ได้ กลายเป็นกองหน้าตัวหลักของ ทีม บี และมีโอกาสสอดแทรกในทีมชุดใหญ่ขอทีมแข้งเทพ นอกจากความพยายามอย่างหนักในสนามแล้ว การเรียนรู้ เก็บเกี่ยวประสบการณ์จากรุ่นพี่ภายในทีม ก็มีส่วนทำให้เขามีพัฒนาการขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
“ที่แบงค็อก ชุดใหญ่ กับชุดเล็ก จะเล่นเหมือนกัน ระบบเดียวกัน ทำให้ผมไม่ค่อยเจอปัญหาเรื่องการปรับตัวมาก ผมสนิทกับ พี่อ้น (พุทธินันท์ วรรณศรี) พี่ซอ (ธีรเทพ วิโนทัย) พี่ตั๊ก (สุมัญญา ปุริสาย) เขาคอยบอกคอยสอนผมตลอด ผมเคยคิดนะว่าวันหนึ่งอยากเล่นร่วมกับ มาริโอ (ยูรอฟสกี) หรือ ดราแกน (บอสโควิช) เพราะเขาเป็นนักเตะที่ผมชอบ และเฝ้ามองมาตั้งแต่ยังอยู่ทีมเยาวชน”
“ก่อนขึ้นมาชุดใหญ่ มีดาวรุ่งหลายคนที่เคยถูกเรียกไปซ้อมกับชุดใหญ่ ก็บอกผมว่า พวกฝรั่งไม่ค่อยกล้าส่งบอลให้ดาวรุ่ง ผมก็แอบหวั่นๆ แต่พอผมได้ซ้อมกับ มาริโอ และดราแกนจริงๆ เขาเป็นกันเองกับผมมาก อย่างมาริโอ เวลาลงทีมซ้อม เขาบอกว่าให้ผมฝากบอลแล้ววิ่งหาพื้นที่ เดี๋ยวเขาจะส่งบอลสวยๆให้ เขาก็ส่งให้ผมได้ตลอดเลยนะ พี่ๆทุกคนในทีมใจดีมาก ไม่เคยด่า ไม่เคยว่า ให้กำลังใจผมตลอด ผมก็พยายามเก็บเกี่ยวให้ได้มากที่สุด ทุกครั้งที่มีโอกาส”
หนทางของฟุตบอลอาชีพยังอีกยาวไกล สำหรับเด็กหนุ่มวัย 19 ปี แต่เขายังคงไม่หยุดฝัน ทั้งเรื่องของการยกระดับฝีเท้าตัวเองให้ก้าวข้ามคำว่าดาวรุ่ง ตลอดจนการมีชื่อติดทีมชาติไทย หลังเคยพลาดโอกาสในการรับใช้ชาติ ในสังเวียนโต๊ะเล็กมาแล้ว
“ความฝันของผม อยากมีชื่อติดทีมชาติสักครั้งในชีวิต จะชุดไหน รายการไหนก็ได้ แต่ผมคงต้องเริ่มจากการทำงานหนักที่สโมสรก่อน อย่างที่สอง คือผมอยากให้พ่อแม่สบาย เพราะท่านยังลำบากอยู่ ตอนนี้ผมอาจจะมีเงินเดือนไม่มากนัก พอก็เลี้ยงตัวเองได้ พอส่งให้ท่านได้บ้าง แต่ก็พยายามสู้ด้วยฟุตบอล เพื่อให้ผมมีรายได้มากขึ้น ตอนนี้ผมกำลังเก็บสะสมเงินเพื่อบวชให้กับพ่อแม่ด้วย”
“ผมอยากเก็บเงินให้ได้เยอะๆ เพื่อเลี้ยงดูท่าน เพราะพ่อแม่เหนื่อยมากมาแล้ว อีกอย่างบ้านที่อยู่ตอนนี้ทั้งเล็กและเก่าจนปลวกขึ้น พ่อแม่ของผมทำงานก่อสร้างแลกเงินมาเลี้ยงดูผม ผมหวังว่าสักวัน ผมจะสร้างบ้านหลังใหม่ให้ท่าน ด้วยน้ำพักน้ำแรงของผมเอง” ณัฐวุฒิ กล่าวทิ้งท้าย
